Op 2 oktober kwamen de leden en sympathisanten van toneelvereniging Willen Is Kunnen samen op het Gemeentehuis van Kontich. Ze werden er ontvangen op een receptie om het 140-jarig jubileum van de vereniging te vieren. Jaklien Onzia, 22 jaar lang voorzitter geweest, nu erevoorzitter, schreef een samenvatting van de historiek van de vereniging.
Tekst: Jaklien Onzia & Kobe Nuyens – Foto’s: Archief Willen Is Kunnen
Ze trapten vorige maand nog hun nieuwe toneelseizoen af en sluiten hun jubileumjaar in december af door ‘Café Beveren’ op de planken te brengen. Toneelvereniging Willen Is Kunnen gaat dus nog steeds onvermoeid verder na al die jaren! Maar voor het ontstaan moeten we ondertussen al twee eeuwen terug in de tijd gaan. In 1874 begon in Kontich, of toen ‘Contich’, een groepje mensen sketches en liedjes voor te brengen in de vele cafés, op kermissen en jaarmarkten.
Mannen van het volkstheater
Dat groepje van twee eeuwen terug werd in 1890 officieel erkend door de gemeente als toneelmaatschappij en bestond toen uit 12 mannelijke leden. Hun uitvalsbasis was zaal ‘Het Vlaams Toneel’ in de Molenstraat. Pas in het begin van de volgende eeuw, in 1905, mochten vrouwen meespelen op het toneel. Daarvoor speelden de mannen ook de vrouwenrollen. Doel van de toneelmaatschappij, die toen ook al ‘Willen Is Kunnen’ heette: de moedertaal beoefenen en de Vlaamse toneelkunst en cultuur bevorderen.
Destijds stonden vooral kluchtige stukken op het programma, maar later brachten serieuze voorstellingen zoals ‘Jan Breydel’ en ‘Hamlet en Genoveva’ daar verandering in. De vereniging toerde toen ook rond met gastvoorstellingen, behaalde vele prijzen op landtornooien en trad op ten voordele van oorlogswezen.
Advertentie
Als een feniks …
Wat later, in 1930, ontving Willen Is Kunnen de titel van ‘Koninklijke Vereniging’. In die tijd werd zaal ‘De katholieke kring’, boven café ‘De eendracht’ de vaste stek van de groep. De voorstellingen waren een groot succes en werden vaak verlucht met een zangsolo of klarinetdeuntje tussendoor. Toch zwakte met de opkomst van de televisie in 1955 het aantal toneelbezoekers fel af. Wanneer dan in 1966 de vaste zaal en bijhorend café werden afgebroken, besloot men alle activiteiten te stoppen.
De vereniging werd gelukkig niet ontbonden waardoor er in 1987 een nieuwe opstart mogelijk was. Jaklien Onzia en Ady Daelemans legden contacten met de oude bestuursleden en organiseerden zo een eerste, nieuwe, Algemene Vergadering in 1987. Opnieuw van start gaan was echter geen sinecure: ze begonnen met een lege kas, op zoek naar een gratis regisseur en ze waren genoodzaakt om geld te lenen bij leden en sympathisanten. De opvoeringen van ‘Paps gaat in de politiek’ in de parochiezaal werden gelukkig zeer goed onthaald waardoor iedereen meteen terugbetaald werd.
Prijzenpakkers
Na deze periode zette de vereniging enkele mooie prestaties neer. In 1990 behaalden ze met het volkse, Antwerpse stuk ‘Schippersstraat’ een mooie vierde plaats op het Rupelfestival in Boom. Een jaar later brachten ze ‘Op de Purperen Heide’, een muzikale productie in samenwerking met drie andere verenigingen, goed voor zeven uitverkochte voorstellingen. En met het beklijvende ‘Rosalie Niemand’, een samenwerking met jeugdgroep ‘Radeske’, vereerde de jury van de Vondelwedstrijd hen met een ‘Gouden Joost’ beeldje, en kregen ze een nominatie voor de beste bijrollen.
Willen Is Kunnen werkte ook mee aan diverse gemeentelijke projecten, zoals de ‘Kerststoet’ en geheimzinnige ‘Heksenwandelingen’. In de Abraham Hans zaal creëerden ze vervolgens hun eerste jeugdstuk, ‘Het Jungleboek’. Voor de heropleving van het jeugdtheater in Kontich verwierf Jaklien in 2008 nog de Cultuurprijs, waarna ze de fakkel in 2009 doorgaf aan Vera Van Den Wijngaert, waar die nu al 15 jaar lang in zeer goede handen is.
Voor meer info over de vereniging en tickets voor ‘Café Beveren’ kan je terecht op de website www.toneelwilleniskunnen.be. Opvoeringen starten vanaf 6 december.
Advertentie
